Beter: de maar-ziekte
door vkredactieblog
De taalpolitie vraagt uw aandacht voor het volgende…
Alweer?
Jazeker. De forensisch laboranten van de In- en Uit-desk slaan alarm. Er is een virus in omloop, dat van de gevreesde ‘maar-ziekte’.
De maar-ziekte?
De maar-ziekte. Een kwaal die sluipenderwijs de kolommen verovert en daar zijn vervuilende werk doet. Tot ergernis van gevoelige en vatbare zielen.
Voorbeeld?
Hier, uit de krant van afgelopen zaterdag:
En hier, uit hetzelfde – overigens uitstekende – stuk:
Maar, maar… wat is daar mis mee dan?
Het woordje ‘maar’ is heel vaak overbodig. Het wordt vaak ten onrechte gebruikt, wanneer de gebruiker een tegenstelling suggereert die er helemaal niet is. Zie bovenstaande voorbeelden.
Komt het zo vaak voor dan?
De eindredactie struikelt er dagelijks over, ja. Nog een voorbeeldje:
Hier moet het ‘maar’ zelfs weg, maar de zin rammelt toch al. Uit hetzelfde – overigens ook weer uitstekende – stuk:
En die ‘maars’ kunnen dus allemaal weg?
Moeiteloos.
Is ‘maar’ niet te vervangen door ‘echter’?
Alsjeblieft niet. Wie zegt er in het dagelijks leven nou nog ‘echter’? We zijn een krant, geen wetenschappelijk tijdschrift.
Maarrrr, is dit niet gewoon een kwestie van de eindredactie die eh… maar beter moet opletten?
De eindredactie heeft de handen al vol genoeg. Ziehier (niet uit leedvermaak, maar om een praktijk te schetsen) wat er zoal uit de krant wordt gehouden, in deze fragmenten van een aangeleverd artikel:
Tsjonge. Dat vraagt om een anti-stofje. Misschien moeten we viroloog Ab Osterhaus eens bellen?
Doe maar.
Jean-Pierre Geelen is beroepskijker van de Volkskrant
Redactieblog Volkskrant 
1000 keer erger dan maar is “zeg maar”!!!!
“Hier moet het ‘maar’ zelfs weg, MAAR de zin rammelt toch al”.
Tja, en dan slaat de maar-ziekte gelijk weer toe!
En wat is er mis met ‘echter’? Als we alle woorden afschaffen die door deze en gene ouderwets worden genoemd, dan blijft er weinig over! Een woord ouderwets noemen, is slechts een poging te verhullen dat je een kleine vocabulaire hebt.
Afgezin van het overtollige woord “maar”, lezen wij nu over “bommelding” Weinig mensen weten wat dat is todat ze verder lezen en tot the ontdekking komen dat het om een bom melding gaat. Er zijn meldingen van vele dingen o.a. dat er ergens een bom op de luur ligt. Het samen voegen van woorden dat zo prevalent is in Duitsland hoeft niet in Nederland. Het leest belachelijk.
Iemand die moord pleegt is een moordnaar. Iemand die leugens verteld is een leugenaar. Iemand die gijzelt is echter niet een gijzelaar maar het slachtoffer is een gijzelaar. Wat is er aan de hand met het Nederlands.
We lanceren geen racketten, maar wel bedrijven in plaats van ze te crieeren of op te zetten. Of een nieuw bedrijf openen is ook goed Nederlands. Verwijzend naar een twitter met “geliked” is behoorlijk verziekt Nederlands.
Promoten klinkt dom….Er zijn tich aantal goeie Nederlandse woorden voor.
De schrijver is de dochter van wijlen een Nederlandse journalist en vertoeft al meer dan 50 jaar in de VS.
En over journalistiek gesproken ik hoef de Volkskrant echt niet te lezen om VS propaganda, leugens en dergelijke te lezen. De kranten hier staan er vol van. Als u werkelijk geinteresseerd bent in uw lezers dan zou ik u aanraden de lezer echte journalistiek aan te bieden en niet alles klakkeloos over the nemen van Kiev/VS. U bedondert n.l. de lezer.
Geraldine Vaccaro Colenbrander .
Leuk artIkel over .Maar…
Sinds ik zelf een blog bijhoud merk ik pas hoe leuk en hoe belangrijk het is om bondig te formuleren. Het vergroot de leesbaarheid van je artikel en je kunt ook nog eens grappiger schrijven doordat veel understatements werken vanuit de gedachte, dat jij als schrijver weliswaar iets kunt beweren, maar (!) of dat dan ook zo is – dat is aan de lezer.
Margotm.waarbenjij.nu